چطور درباره جنگ با کودکان صحبت کنیم؟
به گزارش دیار عالمان، جنگ نه تنها شهرها و خانه‌ها را ویران می‌کند، بلکه آرامش ذهن و سلامت روان کودکان را هم نشانه می‌گیرد. در این شرایط، نحوه صحبت با کودکان درباره جنگ، ترس‌هایشان را کاهش می‌دهد یا تشدید می‌کند. روانشناسان کودک می‌گویند: “سکوت درباره جنگ، بهترین راه نیست اما چطور باید درباره جنگ با کودک صحبت کرد که سلامت روانش به خطر نیفتد؟
چگونه با کودکان درباره جنگ صحبت کنیم؟
وقتی آسمان شهر با صدای انفجارها می‌لرزد و اخبار جنگ از رسانه‌ها پخش می‌شود، کودکان اولین قربانیان اضطراب نامرئی هستند. آنها ممکن است سوالات ساده اما عمیقی بپرسند: “مامان، جنگ یعنی چی؟ ما هم می‌میریم؟” پاسخ دادن به این پرسش‌ها سخت است، اما سکوت یا پاسخ‌های نامناسب می‌تواند ترس را در ذهن آنها ماندگار کند. در این گزارش، توصیه‌هایی به والدین داریم که در توصیف شرایط جنگ به کودکان، به آنها کمک می‌کند.
سن کودک را در نظر بگیرید
کودکان زیر ۶ سال: نیازی به توضیح جزئیات نیست. بگویید: “بعضی وقت‌ها بزرگ‌ترها با هم دعوا می‌کنند، اما ما مراقب تو هستیم.”
– ۷ تا ۱۲ سال: می‌توانند درک بهتری داشته باشند. بپرسید: “درباره جنگ چه شنیدی؟” و با زبان ساده توضیح دهید: “جنگ یعنی بعضی کشورها باهم مشکل دارند، اما ما سعی می‌کنیم در امان باشیم.
– نوجوانان: آنها اخبار را می‌بینند. به جای انکار، بگویید: “بله، شرایط سخت است، اما ما با هم از هم محافظت می‌کنیم.”
به احساسات آنها فضای بیان بدهید
کودکان ممکن است ترس خود را با کابوس، شب‌ادراری یا چسبیدن بیش از حد به والدین نشان دهند. بگذارید احساساتشان را نقاشی کنند یا با عروسک‌های خود بازی کنند. جمله‌هایی مثل “می‌دانم می‌ترسی، اما ما کنار هم امن هستیم” به آنها آرامش می‌دهد.
اخبار را فیلتر کنید
پخش مداوم تصاویر و اخبار جنگ در خانه، اضطراب کودکان را افزایش می‌دهد. تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی را در حضور آنها کنترل کنید. اگر کودک تصویری دید، با گفتن “این تصاویر ترسناک است، اما ما الان در خانه ایمن هستیم” او را آرام کنید.
به آنها “قدرت عمل” بدهید
کودکان در شرایط بحران احساس درماندگی می‌کنند. به آنها بگویید: “ما می‌توانیم به دیگران کمک کنیم” و فعالیت‌هایی مثل جمع‌آوری کمک‌های مردمی یا نوشتن نامه برای کودکان مناطق جنگی را پیشنهاد دهید. این کار به آنها حس آرامش می‌دهد.
مراقب زبان بدن خود باشید
کودکان به اضطراب والدین حساسند. اگر شما مدام اخبار را چک کنید یا با استرس صحبت کنید، آنها نیز مضطرب می‌شوند. آرامش شما، مهم‌ترین منبع امنیت کودک است.
صحبت درباره جنگ با کودکان مثل قدم زدن روی طناب است؛ نه باید ترس را نادیده گرفت و نه آن را بزرگ کرد. با صداقت، آرامش و گوش دادن فعال، می‌توانیم از کودکانمان در برابر توفان اضطراب محافظت کنیم.
یادمان باشد حتی در تاریک‌ترین شب‌ها، این گفت‌وگوهای کوچک است که مثل یک چراغ، راه را روشن می‌کند.
منبع: همشهری
